Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Πίνουμε νερό που δεν πίνεται!

Την αποκαρδιωτική διαπίστωση ότι πληρώνουνε για νερό που δεν πίνεται με άμεση απειλή για την δημόσια υγεία λόγω της ρύπανσης και της κακής ποιότητας των υδάτινων αποθεμάτων αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα του οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όπως προκύπτει από τα συμπεράσματα της έρευνας που παρουσιάστηκε σε ημερίδα που διοργάνωσε για το νερό το Ecocity, το 93% των Αθηναίων εκτιμά ότι πληρώνει για νερό που δεν πίνεται, ενώ το 76% θεωρεί ότι η ποιότητα του νερού είναι καταστρεπτική για την υγεία.
Την αδυναμία των πολιτών να ελέγξουν την ποιότητα του νερού υπερασπίζονται και οι κάτοικοι της περιφέρειας, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δηλώνουν ότι πίνουν ό,τι νερό τους …σερβίρουν οι αρμόδιοι.
Η προστασία των υδάτινων πόρων είναι διαφορετική μεταξύ περιοχών που πλήττονται από το φαινόμενο της λειψυδρίας όπως η Αργολίδα, η Θεσσαλία και η Κρήτη ενώ σε περιοχές πλούσιες σε νερό ή προστατευμένες από έργα και μέτρα, οι πολίτες το αφήνουν να …χάνεται γεγονός που αποδεικνύει την έλλειψη παιδείας στην διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Σε ερημοποίηση
Από την έρευνα προκύπτει επίσης ότι το 50% των εδαφών της Κρήτης αλλά και το 35% των εδαφών σε ολόκληρη την Ελλάδα βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης, με επιπτώσεις στην οικονομία και στο δημογραφικό της χώρας.
Έντεκα νησιά των Κυκλάδων, εννιά της Δωδεκανήσου και πολλές περιοχές της Κρήτης θα αντιμετωπίσουν φέτος οξύ πρόβλημα νερού. Σε ορισμένα νησιά του Νότιου Αιγαίου, των Κυκλάδων, το μέσο ετήσιο ύψος βροχής δεν φτάνει ούτε στο μισό της αντίστοιχης μέσης τιμής του ελλαδικού χώρου που είναι της τάξης των 700 χιλιοστών.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι «η πλειονότητα των υπόγειων υδροφορέων (κυρίως στα μικρά νησιά) δεν μπορούν εύκολα να συγκρατήσουν το νερό που κατεισδύει από τις επιφανειακές απορροές, αφού δεν έχουν ομαλό αλλά ιδιαίτερα έντονο ανάγλυφο με μεγάλες κλίσεις της επιφάνειας του εδάφους».
Σύμφωνα με τον κ. Ιωάννη Κουμεντάκη, καθηγητή Τεχνικής Γεωλογίας και Υδρολογίας του ΕΜΠ, μεγάλα είναι τα προβλήματα που δημιουργούν στην εξοικονόμηση του νερού οι υδροβόρες καλλιέργειες.
Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε οι αρδευόμενες εκτάσεις αυξάνονται συνεχώς και από 13 εκατ. στρέμματα το 1998, σήμερα έχουν αυξηθεί κατά 30%, με αποτέλεσμα να αυξάνεται με το χρόνο και η ζήτηση νερού.
Στη Θεσσαλία αρδεύονται 2,5 εκατομ. στρέμματα (19% του συνόλου των αρδευόμενων εκτάσεων της Ελλάδας) και το 70% των εκτάσεων αυτών της Θεσσαλίας αρδεύονται από υπόγεια νερά με αποτέλεσμα την πτώση της υδροστατικής στάθμης κατά πολλές δεκάδες μέτρων, την μείωση των μόνιμων αποθεμάτων, την διείσδυση της θάλασσας και την εκδήλωση καθιζήσεων.
της Μαριάννας Τζάννε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου