Αποανάπτυξη: Μια απάντηση στην κρίση

Απέναντι στο σύστημα του καπιταλισμού, των ιδιωτικών τραπεζών και των νεοφιλελεύθερων αγορών υπάρχουν τοπικές κοινωνίες που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και αυτοοργανώνονται στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομίας που δεν στηρίζεται στα χρήματα και το κέρδος. Επαναπροσδιορίζουν τις ανάγκες τους, μειώνουν την κατανάλωση, αυτοδιαχειρίζονται την τροφή και την ενέργεια τους, τοπικοποιούν την παραγωγή. Όλα αυτά την ώρα που στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, μια ερευνητική ομάδα εργάζεται πάνω στην ιδέα της βιώσιμης αποανάπτυξης, «μιας ομαλής οικονομικής απομεγέθυνσης για ένα βιώσιμο μέλλον στο οποίο θα ζούμε καλύτερα καταναλώνοντας λιγότερα».


Απαντώντας ο Γιώργος Καλλής, καθηγητής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, του Ινστιτούτου ICREA και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για την αποανάπτυξη, αναπτύσσει τη θεωρία και τις εφαρμογές της.



Στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα δεν μιλάμε για τίποτα άλλο παρά για ανάπτυξη, η οποία πολιτικά προβάλλεται ως η λύση στο πρόβλημα. Την ίδια στιγμή, εσείς προτείνετε μια άλλη λύση: Αποανάπτυξη τώρα! Δηλαδή;

Η ιδέα της ανάπτυξης, η μανία με την ανάπτυξη έχει μεγάλη ιστορία ξεκινώντας πριν τουλάχιστον 60 χρόνια κυρίως στις δυτικές χώρες κι έχει γίνει ο κύριος στόχος κι η κύρια επιδίωξη. Δηλαδή, όλο και μεγαλύτερο εισόδημα, όλο και περισσότερο κέρδος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά αυτό δεν είναι η λύση στην κατάσταση που βιώνουμε τώρα αλλά είναι η αιτία του προβλήματος. 

Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και οικολογική και κοινωνική. Η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι όλα γίνονται προς χάρην της ανάπτυξης και του χρήματος. Οπότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια παράδοξη, οξύμωρη κατάσταση. Προσπαθούμε να επιλύσουμε ένα πρόβλημα, τονώνοντας τις αιτίες που το προκάλεσαν. 

Ακούμε συνέχεια ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα της υπερκατανάλωσης, του εύκολου χρήματος, της έκπτωσης των ηθικών αξιών μπροστά στο κυνήγι του χρήματος. Αυτό κατά μια έννοια είναι η διάγνωση. Και μετά τι επεξεργαζόμαστε; Πως θα καταφέρουμε ξανά να μπούμε στον ίδιο δρόμο. Ώστε να αρχίσουμε ξανά να καταναλώνουμε και να παίρνουμε δάνεια, ξαναμπαίνοντας στην ίδια κατάσταση. Αυτός ο παραλογισμός αποδεικνύει το παράδοξο της ανάπτυξης προς χάρην της ανάπτυξης. Αυτή είναι μια μεριά του προβλήματος. 

Αποανάπτυξη – κλιματική αλλαγή. Σχετίζονται και με ποιον τρόπο; Είναι απαραίτητα τα… οικολογικά χαρακτηριστικά σε ένα κοινωνικό κίνημα για την αποανάπτυξη; 

Η άλλη είναι πλευρά είναι ακριβώς η οικολογική. Όπως ξέρουμε βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Όσο περισσότερο κινούμαστε στον άξονα της ανάπτυξης, τόσο περισσότερο επιδεινώνεται το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, με φυσικές καταστροφές και τώρα αλλά και πολύ μεγαλύτερες αργότερα. Όποτε βρισκόμενοι σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι, το να ξαναμπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης, η οποία ούτε οικονομικά είναι βιώσιμη, ούτε κοινωνικά προσφέρει πλέον – το επίπεδο ευημερίας μιας χώρας δεν προοδεύει όσο και να αυξάνεται το ΑΕΠ – θα είναι πραγματικά καταστροφικό. 

Ο δρόμος της αποανάπτυξης; 

Σε αυτή τη φάση… Διαβάστε τη συνέχεια >>>>>

Tweet

Αυτοοργάνωση: ελπίδα από τα κάτω

Επιτροπές κατοίκων, ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις, τοπικές πρωτοβουλίες, αυτόνομες κινήσεις ή συλλογικότητες, όπως θέλετε πείτε το αλλά έχετε μάτια και αυτιά ανοιχτά γιατί πλέον ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια με κυρίαρχο το σύνθημα «να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας». Πολλές από αυτές δεν είναι καινούριες αλλά αναζωογονούνται και συνεχίζουν με νέα φόρα με καύσιμα την οργή ενάντια στα μέτρα, και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που δεν «σκύβει το κεφάλι» όταν δια της βίας του επιβάλλεται το άδικο. Ο κόσμος τριγύρω στις γειτονιές αυτο – οργανώνεται, και ανακαλύπτει ξανά το «μαζί», την κοινωνική αλληλεγγύη, την ανταλλαγή.

Απόψε στις 7 οι κάτοικοι Θησείου – Πετραλώνων «πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων και κομματικών προτιμήσεων» καλούν σε λαϊκή συνέλευση στο Πάρκο Κορεατικής Αγοράς, (Περσεφόνης και Πειραιώς απέναντι από το Γκάζι). Όπως γράφουν στο κάλεσμά τους η συμμετοχή όλων μας σε διαδικασίες αυτοοργάνωσης και διεκδίκησης μιας εναλλακτικής, δίκαιης κοινωνικής λύσης αποτελεί την ελάχιστη πολιτική πράξη που μπορεί όντως να μας οδηγήσει μακριά από τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα που μας φορτώνουν».

Τις προάλλες, η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας οργάνωσε έναν πολύ πετυχημένο ακτιβισμό σε σούπερ μάρκετ γερμανικής αλυσίδας προκαλώντας την αμηχανία της υπεύθυνης η οποία μέσα στον πανικό της κάλεσε την αστυνομία! Μια ομάδα περίπου 35 ατόμων γέμισε καρότσια του σούπερ μάρκετ με προϊόντα αλλά στο δρόμο προς το ταμείο τα παράτησε και αποχώρησε μαζικά δηλώνοντας ότι δεν έχει λεφτά να τα πληρώσει. «Άφησέ τα στο ταμείο» μέχρι να πέσουν οι τιμές είναι η πρότασή τους.

Η Πρωτοβουλία Πολιτών Καισαριανής το περασμένο Σαββατοκύριακο οργάνωσε διήμερο αλληλεγγύης και ανταλλαγής στην πλατεία της Καισαιρανής και στο Σκοπευτήριο με ανταλλακτικό χαριστικό παζάρι και άλλες δράσεις και συζητήσεις.

Τα παραπάνω ενδεικτικώς αναφέρονται, γιατί υπάρχουν δεκάδες τέτοιες πρωτοβουλίες (και θα’ ρθουν κια άλλες όταν τα πράγματα θα σφίξουν ακόμη περισσότερο) με σύμμαχο το ίντερνετ και τα μπλογκς που συμβάλλουν στην ενημέρωση και προβολή των δράσεων, χωρίς τα ... «έγκριτα» σχόλια του Μεγάλου Καναλιού.

Αν μη τι άλλο το ότι δεν κλεινόμαστε στα σπίτια μας περιμένοντας φοβισμένοι να μας συμβεί το μοιραίο και βγαίνουμε να επανακαταλάβουμε δημόσιο χώρο, λέξεις και έννοιες που είχαν χάσει το νόημά τους ή τις είχαν οικειοποιηθεί άλλοι, όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι το «ουδέν καλόν αμιγές κακού» της υπόθεσης...

Και αν διαβάζουμε τα μηνύματα σωστά ο κόσμος με αυτό τον τρόπο μοιάζει να αντιδρά προκαταβολικά στον κίνδυνο ηθικής εξαχρείωσης που συνεπάγονται η φτώχεια και ο φόβος. Θα φτωχύνουμε ρε αλλά δεν θα φυγομαχήσουμε...

http://www.topontiki.gr/