Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980


Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε


Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.


Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.


Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε παράθυρα, ντουλάπια ασφαλείας και μπουκάλια φαρμάκων για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.


Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.


Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε νόμος να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχα με καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλο και μάθαμε να το ξεπερνάμε χωρίς να μας δημιουργούνται ψυχολογικά τραύματα.


Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από μας να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.


Δεν είχαμε Playstation, Nintendo, Wii, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Internet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα, μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.


Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!


Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων μας και τους φωνάζαμε από την πόρτα…Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;


Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!


Κάναμε τρεις μήνες διακοπές τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατελείωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.


Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας την κουβέντα σε κάποιο chat room γράφοντας ; ) : D : P


Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.


Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»…συγχαρητήρια!

Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί.

25 σχόλια:

  1. ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΥ ΑΠΟ ΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

    ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ

    Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοίτα τι μου έκανες τώρα?!? Πνίγομαι στη νοσταλγια για τα παιδικά μου χρονια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας την κουβέντα σε κάποιο chat room γράφοντας"

    Προσωπικά αυτό μου λείπει...

    Αποξένωση και ανωνυμία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποια είναι η πηγή του κειμένου ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΦΙΛΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 1972 ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΟΕΦΗΒΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ. ΔΕΝ ΤΑ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΖΗΛΕΥΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΝΟΣΤΛΓΙΑ . ΜΠΡΑΒΟ!!!!
    GEORGE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα.
    Τι μου θύμισες τώρα.
    ίσως η δικιά μας γενιά φταίει για τα σημερινά παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και γω είχα την ευλογία να μεγαλώσω αυτά τα χρόνια.. υπέροχα χρόνια! Ακόμα αντλώ δύναμη απο αυτή την περίοδο της ζωής μου!
    Μπραβο, θαυμάσια δημοσίευση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα.
    με συγκίνησες όσο δεν περιγράφεται. μακάρι να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε την επόμενη γενιά έτσι. αυτό, μπορούμε να το ελέγξουμε εμείς, κι αν δεν τα καταφέρουμε να τα ρίξουμε σε μας και σε κανέναν άλλο.
    καλό πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διαδώστε όλοι αυτό το κειμενάκι να συνειδητοποιήσουμε πως γίναμε. Ποτέ δεν είναι αργά να τα κάνουμε πάλι όλα απλά.
    Σ'ευχαριστώ και γω φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. γενηθηκα το 81,εισαι μεσα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. γεννηθείς το Ιανουάριο 84 μεγαλωμένος Σέρρες.Είχα την τύχη να μεγαλώσω έτσι.Ξέχασες τα παιχνίδια με έντομα στους μπαχτσέδες και το τάισμα μυρμηγκιών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ε και λοιπόν; Είμαι σίγουρος ότι οι πατεράδες μας τα ίδια λέγανε για εμας τότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΜΠΡΑΒΟ ΧΙΛΙΑ.Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΚΕΙ.ΕΓΩ ΕΙΜΕΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΤΟ 73 ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΑ ΕΔΩ.ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΠΟΛΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΡΧΕΣ 80 ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΑΛΛΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΣΕ 15 ΧΡΟΝΙΑ.ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΩΤΗΤΑΣ.ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ Τ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΥΤΕ ΩΣ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΝΟΗΜΩΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συγχαρητήρια, αυτή ήταν η ζωή μας και την χαιρόμαστε ακόμα. Έτσι ήταν και ποτέ αυτά τα βιώματα δεν θα βγούν από μέσα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Απλά μπράβο σου για το άθρο.
    Αν και γεννήθηκα το 1979 έχω ζύσει όσα αναφέρεις.
    Πολυ συγκινητική και ρεαλιστική η περιγραφή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπεροχη αναρτηση παιδια..παντως εχετε υποψιν οτι κι η δικη μου παιδικη ηλικια (ουσα γεννημενη το 87) δεν απεχει πολυ απ'ολα αυτα κ πραγματικα χαιρομαι γι'αυτο..εκεινη την περιοδο μολις ειχαν ερχισει να σκανε μυτη δειλα δειλα κατι nintendo και tetris που απ'οτι θυμαμαι τα κοιτουσαμε με μισο ματι οπως κ αυτους που παρατουσαν το παιχνιδι στο δρομο κ επαιζαν μ'αυτα στα μπαλκονια κοιταζοντας μας κ με υποτιμητικο υφος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ε λοιπόν μ'εκανες να βουρκώσω! Καλά που δε με βλέπει κανείς! (εμείς είμασταν και σκληροί άντρες!)

    Εκείνος ο υποχρεωτικός μεσημεριανός ύπνος,τί χτικιό! Ευτυχώς που υπήρχαν τα "κλασσικά" ,τα "κόμικς" και ο Γιώργος Θαλάσσης!


    Στέλιος (κατασκευής 1954 άλλα με βιβλίο service αντιπροσωπείας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα,

    όντως ήταν ωραία χρόνια για μας που μεγαλώσαμε υπό αυτές τις συνθήκες, αλλά κάθε εποχή έχει θετικά και αρνητικά. Όπως είπε και κάποιος νωρίτερα και οι γονείς μας νοσταλγούν την παιδική τους ηλικία και θεωρούν ότι μεγάλωσαν καλύτερα, όπως θα κάνουν και τα παιδιά μας σε 20-30 χρόνια...
    Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς το χάσμα μεταξύ των γενεών συνεχίζει να υφίσταται και καλό είναι να αρχίσουμε να πιστεύουμε στα σημερινά παιδιά γιατί αυτά είναι το μέλλον μας και η μοναδική ελπίδα που υπάρχει.

    Κι όπως λέει και το άσμα.... τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμη δεν έχω γευτεί...

    Γεννηθείς τον Αύγουστο του 1974 :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολύ ωραίο το κείμενο, αλλά πηγή δεν έχει, πχ πηγή: Άγνωστος; Διότι έχει κυκλοφορήσει από πέρυσι, ίσως πρόπερσι σε email και νομίζω το να δεχόμαστε τα συγχαρητήρια για ένα κείμενο που δεν είναι δικό μας, δεν είναι και τόσο έντιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΑΝ ΟΧΙ ΟΛΑ ,ΕΝΑ 90% ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΑ ΕΖΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΩΣ ΕΦΗΒΟΣ !!!

    F.S.78

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φιλε μου μπορω να σεβαστω την γνωμη σου, αλλα καθε εποχη εχει και τα αρνητικα της.

    Εγω γεννηθηκα το 1981 και δυστυχως εφαγα στην μαπα τον κοσμο που εσεις, οι πιο μεγαλοι στην ηλικια καταφερατε....
    Που σημαινει ολοι οι δασκαλοι μου στο σχολειο εχαναν λαδια απο παντου.. ειχαν την ιδεα οτι διδασκουν στο Χαρβαρντ και οχι σε γυμνασιο και Λυκειο!!!

    Μετα το απολυτηριο λυκειου ολοι οσοι ειμαστε γεννημενοι μετα το 1980 φαγαμε τα δικα σας "κοπρανα"... για παραδειγμα ολοι οι ασχετοι χωρις εκπαιδευση που γεννηθηκαν πριν το 1980 ειχαν βρει μια θεση στο Δημοσιο ή δουλεια μεσω Ρουσφετιων...

    "Ο κουμπαρος του θειου ξερει τον υπουργο και θα σε βολεψει"
    Με τετοιους ασχετους λαπαδες και καραγκιοζιδες ειχαμε να κανουμε!!

    Που ουτε δουλεια δεν εβρησκα!! Διοτι δεν γουσταρω να φιλω κατουρημενε ποδιες!!!
    Οποιος εκανε ρουσφετια με την δικια σας γενεια ειναι ακομα και σημερα στο ετος 2009 βολεμενος!

    Αυτα που γραφεις μπορει να ειναι σωστα και καλα... αλλα μονο για την εποχη που εισασταν παιδια!

    Οι σημερινοι 24χρονοι βρησκουν την δουλεια την οποια σπουδασαν!!!
    Δεν ειχανε κανεναν κομπλεξικο καθηγητη 50-60-70 χρονο καθηγητη για να τους κανει την ζωη κολαση!!!

    Τα δικα σας σκατα τρωμε ολοι οσοι ειμαστε σημερα 27 μεχρι 29 χρονων!!!

    Δεν ξερω κανεναν που ειναι μεγαλυτερος απο 30 χρονων και δεν εχει ρουσφετιασει!!!

    Ολοι οι φιλοι μου σπουδασαν στο ΑΠΘ, χημικο, ιατρικη κ.τ.λ. και βρησκουν δουλεια μονο σαν ταξιτζιδες και σκουπιδιαριδες... διοτι ολοι αυτοι που κατεχουν τα σωστα ποστα ειναι καραγκιοζιδες ανω των 30, ασχετοι που βρηκαν δουλεια μεσω θεληματων!

    Συνχαρητιρια σου για την αγνομοσυνη σου!! Για εσενα και για ολους τους αεριτζιδες στην γενια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Άλλη μία συγκινημένη και βουρκωμένη....
    Να είσαι καλά!
    Δεν έχω παιδιά, με τρομάζει όμως η σκέψη του πως θα μεγαλώσουν ως παιδιά και πώς θα γίνουν έφηβοι "τα σποράκια" μας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. den mporo na po oti megalosa kapos alios, akribos etsi megalosa kai exo kai pola ramata. kai aerobolo diana. zo omos stin germania kai den mporo na fantasto oti ta paidia mou tha mporousane na megalosoune edo kapos etsi.

    ΑπάντησηΔιαγραφή