Μέχρι και 675% ανεβαίνουν οι από το χωράφι στο ράφι, στα αγροτικά προϊόντα, λόγω της κερδοσκοπίας και της πολιτικής των μεσαζόντων ανάμεσα στον παραγωγό και τον τελικό καταναλωτή, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Νέων.
Παρά το γεγονός ότι οι τιμές παραγωγού σε µια σειρά προϊόντων (βιομηχανική ντομάτα, φέτα κ.ά.) παραμένουν στα περσινά επίπεδα, οι λιανικές τιμές στο καλάθι της νοικοκυράς είναι υπερδιπλάσιες, επισημαίνεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα.
Όπως λέει ο πρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ, Γιώργος Γονιωτάκης, ένα λίτρο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, οξύτητας 3-9 γραµµών, πωλείται από τον παραγωγό προς 2 ευρώ αλλά μέχρι να φτάσει στο ράφι του σούπερ µάρκετ η τιμή του πλέον είναι από 5-6 ευρώ (διαφορά 200%). Για ένα κιλό ντοµάτες ο παραγωγός εισέπραξε φέτος 0,08 ευρώ, αλλά ο ντοµατοπελτές στο ράφι πωλείται 0,62 ευρώ (675%). Ένα κιλό ρύζι πωλείται 1,54 ευρώ έναντι 0,26-0,32 ευρώ που πήρε φέτος ο παραγωγός (492%) και ένα πακέτο µακαρόνια προς 0,83 ευρώ έναντι 0,23-0,25 ευρώ που εισέπραξε για ένα κιλό σκληρό σιτάρι φέτος ο παραγωγός (261%).
Αυτοί δηλαδή που θησαυρίζουν είναι οι χονδρέµποροι των αγροτικών προϊόντων, διακινητές και µεταποιητές, αφού στόχος τους είναι να διατηρούν τα περιθώρια κέρδους τους αµετάβλητα, είτε οι τιµές παραγωγού ανεβαίνουν είτε πέφτουν.
Παρόμοιο είναι και το συµπέρασµα στο οποίο καταλήγει µελέτη του Κέντρου Προγραµµατισµού και Οικονοµικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), που πρόκειται να ανακοινωθεί την Πέμπτη και η οποία εξετάζει τον βαθµό µετακύλισης των τιµών από το επίπεδο του παραγωγού σ’ αυτό του καταναλωτή. Η µελέτη διαπιστώνει αυτό που χρόνια τώρα καταγγέλλουν οι παραγωγοί, δηλαδή ασυµµετρία στη µετακύλιση των τιμών, και ότι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης συχνά στην Ελλάδα δεν λειτουργεί.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγµα µε τα πορτοκάλια, όπου το µέσο εµπορικό περιθώριο της εξεταζόµενης περιόδου (1995-2004) είναι 55%. Κάθε φορά, όµως, που για κάποιους λόγους, όπως η χαµηλή κατανάλωση, το περιθώριο έπεφτε κάτω του 55%, παρατηρούνταν αύξηση στις τιµές λιανικής, γεγονός που δεν οφειλόταν φυσικά σε αυξηµένη ζήτηση αλλά στην προσπάθεια των µεσαζόντων να επαναφέρουν το κέρδος στα αρχικά του επίπεδα. Σύµφωνα µε στοιχεία της αγοράς, για ένα κιλό πορτοκάλια ο παραγωγός εισπράττει 0,40-0,60 ευρώ, ενώ ο καταναλωτής τα βρίσκει στο σούπερ µάρκετ προς 0,90 ευρώ.
Επιπλέον, σύµφωνα µε το ΚΕΠΕ, στα περισσότερα προϊόντα ,όπως τα λαχανικά και οι ντοµάτες, ο παραγωγός και ο καταναλωτής βρίσκονται σε αδύναµη θέση, δεν διαµορφώνουν δηλαδή εκείνοι τις τιµές, ακόµη και όταν η ζήτηση είναι χαµηλή. Τις τιµές τις επιβάλλουν οι ενδιάµεσοι της εφοδιαστικής αλυσίδας, η λειτουργία της οποίας είναι, σύµφωνα µε την έρευνα, αναποτελεσµατική. Συνεπώς, για τη βελτίωση της θέσης των παραγωγών και των καταναλωτών θα πρέπει να αυξηθεί η διαπραγµατευτική τους δύναµη (µέσω των Οργανώσεων Παραγωγών) και να λειτουργήσει το περιβόητο Παρατηρητήριο Τιµών Παραγωγού Οπωροκηπευτικών.
Δεν είχα την υπομονή να διαβάσω όλο το άρθρο. Έχω κουραστεί από ίδια συμπεράσματα. Αλλά έχω μια ερώτηση. Όταν ο παραγωγός φέρνει απευθείας τα προϊόντα του στη λαϊκή αγορά γιατί είναι "Έως και 675% πάνω οι τιμές των προϊόντων, στη διαδρομή από το χωράφι έως το ράφι";;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόθεν έσχες Σε εταιρίες που πουλάνε φυτά-σπόρους-λιπάσματα-φυτοφάρμακα. Σε γεωπόνους . Σε παραγωγούς, στους εργάτες του παραγωγού . Στα εργοστάσια παράγωγης συσκευασίας (κλούβες –τελάρα- κουπάκια ) . Στα φορτηγά που μεταφέρουν τα εμπορεύματα (δημοσίας χρήσεως) . Στα καράβια (όταν έρχονται φρούτα και κηπευτικά από Κρήτη).Στο μεσάζοντα που παραλαμβάνει(ελέγχει) το εμπόρευμα για να σταλεί στο τόπο σου . Στον έμπορο της λαχαναγοράς .Στο λαϊκατζη η το μανάβη η το σούπερ μάρκετ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή δεν είναι καλό να λεμε χωράφι – ράφι υπάρχουν και άλλοι ανάμεσα……