Του Άρη ΜαλανδράκηTom Janssen Ολλανδία («Het Noord»)
«Τρελαίνομαι για το ελληνικό γλέντι, με τα σπασίματα των πιάτων και τα σχετικά. Ομως, νομίζω ότι αυτό το πάρτι που στήθηκε στη χώρα σας είναι μεγάλο. Και εννοώ πολύ, πολύ μεγάλο, που τα απομεινάρια του πρέπει να τα καθαρίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, με τον πρόεδρο της Ενωσης αυτοπροσώπως. Φαίνεται πως οι έλληνες πολιτικοί είχαν τεράστια βουλιμία για το ευρώ, γεγονός που έβλαψε την εμπιστοσύνη της έναντι των υπολοίπων ενός οργανισμού που έπρεπε να είναι ό,τι δηλώνει η λέξη: Ευρωπαϊκή ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ. Στην Ολλανδία πολλοί πιστεύουν ότι έχουμε εξαπατηθεί από τις ελληνικές αλχημείες στην οικονομία. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει τον ίδιο "ηθικό κίνδυνο" όπως με τις τράπεζες: όταν τα κέρδη πάνε σ' αυτούς και οι απώλειες είναι για μας».
Dave Brown Αγγλία 
(εφημερίδα «The Independent»)
«Εκανα αυτό το σκίτσο την ημέρα που οι ηγέτες της Ε.Ε. ανακοίνωσαν τη συμφωνία για σχέδιο "διάσωσης της ελληνικής οικονομίας". Το σχέδιο μου φάνηκε πολύ αισιόδοξο, μ' άλλα λόγια δεν πίστευα ότι μπορούσε να "πετάξει". Αυτό με έκανε να σκεφτώ δύο πράγματα: την πτήση του Ικαρου και μια αγγλική έκφραση που λέει "pigs might fly", τα γουρούνια μπορεί να πετάξουν, εννοώντας ότι κάτι είναι αδύνατον να συμβεί. Σκέφτηκα, επίσης, ότι η λέξη "pigs" μπορεί να είναι τα αρχικά των τεσσάρων χωρών της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη κρίση: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία. Ετσι, το τελικό σχέδιο δείχνει τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ να κολλάνε με κερί φτερά και πούπουλα στο ελληνικό "γουρούνι", σε μια απελπισμένη προσπάθεια να το κάνουν να πετάξει και... να σωθούν και αυτοί».
Martyn Turner Ιρλανδία 
(«The Irish Times»)
«Η ιδέα προέκυψε ακούγοντας μια είδηση στο BBC, που επισήμανε ότι η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να συγκεντρώσει τους μισούς φόρους απ' ό,τι υπολόγιζε. Χρησιμοποίησα δύο τσολιάδες της προεδρικής φρουράς, υπολογίζοντας ότι με τέτοια φορεσιά θα κέρδιζα τη ματιά των αναγνωστών της εφημερίδας. Ο ένας λέει: "Και σε αντάλλαγμα, η Ε.Ε. θα περιμένει να μειώσουμε τους μισθούς και τις θέσεις στο Δημόσιο και να πληρώσουμε τους φόρους μας". Και ο άλλος του απαντά: "Ακουσες ποτέ κάτι πιο παράξενο;" Σκέφτηκα ότι δύο "παράξενοι" τύποι που βρίσκουν "παράξενα" τα οικονομικά του 21ου αιώνα αρκούσαν για να κάνω μια γελοιογραφία. Τη δική μου γελοιογραφία, τέλος πάντων. Ολοι οι άλλοι σκιτσάρουν απλώς αρχαία ελληνικά χαλάσματα και 
ξεμπερδεύουν».
Andy Davey Αγγλία (εφημερίδα «The Sun»)
«Η οικονομική κρίση, είμαι σίγουρος, θα περάσει όπως όλες οι άλλες. Κάποιος σωτήρας θα βρεθεί. Η Βρετανία ήταν ο "μεγάλος ασθενής" της Ευρώπης στα 70s. Σήμερα πάσχουμε από ένα μέτριο κρυολόγημα. Στο σκίτσο μου ο χοντρός τουρίστας συμβολίζει την ευρωζώνη, που επιδεικνύει τα λεφτά της απαιτώντας από τους χορευτές που απεργούν να σηκωθούν και να κάνουν το "νούμερό" τους, αν θέλουν να πληρωθούν. Εκμεταλλεύτηκα την πιο αναγνωρίσιμη εικόνα (και εμπειρία!) που μπορεί να έχει ο μέσος βρετανός αναγνώστης από τον ελληνικό πολιτισμό: την υπέροχη κουζίνα και τη διονυσιακή φιλοξενία σας. Θέλω να πω, τι άλλο μπορεί να υπάρχει και να αξίζει να αναφερθεί για την Ελλάδα; Τρεις χιλιάδες χρόνια πολιτισμού και οι ρίζες του 
δυτικού πολιτισμού είπατε; Καλά, αφήνω ένα τόσο έξυπνο υλικό για τους γελοιογράφους της "Times"».
Crist. Αργεντινή (εφημερίδα «Clarin»)
«Πριν απ' όλα είμαι γελοιογράφος, και το "πάντρεμα" των εικόνων είναι μέρος της δουλειάς μου. Διάλεξα τον Δισκοβόλο για δύο λόγους: είναι ένα στοιχείο που αναγνωρίζεται διεθνώς και συνδέει το σχόλιό μου για την οικονομική κρίση με τη χώρα σας, που βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην αρνητική επικαιρότητα· ο Δισκοβόλος είναι, επίσης, σύμβολο της δύναμης και της αποφασιστικότητας και από τους διασημότερους πρεσβευτές της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Από εκεί ώς τη σύγχρονη πραγματικότητα του ευρώ υπάρχει μόνο ένα βήμα: ο δίσκος και το νόμισμα είναι στρογγυλά, και έτσι "έδεσε" η ιδέα. Η ελληνική κρίση είναι και παγκόσμια κρίση, που βάζει επιτακτικά την ιδέα μιας κοινής άμυνας. Για να ξεσκεπάσουμε τα συμφέροντα όλων αυτών που ονομάζω "γνωστούς αγνώστους"».
Robert Rousso Γαλλία (σατιρικό περιοδικό «Sine Hebdo»)
«Είμαι γελοιογράφος, δηλαδή παραγωγός εικόνων, και ό,τι σκέφτομαι έχει σημασία μόνο αν τα σκίτσα μου δεν είναι αμέσως κατανοητά. Η γνώμη ανήκει πρωτίστως στον αναγνώστη - και όταν ένας δημιουργός κυριαρχεί σ' αυτήν, κινδυνεύει να διαπράξει το μεγαλύτερο δημοσιογραφικό έγκλημα: την προπαγάνδα. Συχνά οι ιδέες μού προκύπτουν παρακολουθώντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Οπως τις προάλλες, που είδα τον υπουργό Οικονομικών σας, αυτόν με το μακρύ επίθετο, να προβλέπει ένα έλλειμμα της τάξης του 9,4% επί του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος - κάπου 30 δισ. ευρώ! Η ελληνική κατάσταση αντανακλά την κακή υγεία της Ευρώπης συνολικότερα. Οσο για τη χώρα μου, βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να μειώσει τις φιλοδοξίες της και να τις φέρει στο ίδιο ύψος με τον προέδρό της!»
Riber Hansson Σουηδία (εφημερίδα «Sydsvenskan»)
«Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που έχει τεράστιο 
έλλειμμα, η κατάσταση είναι παρόμοια σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Η Σουηδία παρουσιάζει αντίστοιχα μεγέθη σε ελλειμματικό προϋπολογισμό και ποσοστό ανεργίας. Επειδή, όμως, χρησιμοποιούμε ως νόμισμα την κορόνα, ο "σεισμός" της Ελλάδας και άλλων χωρών της Ε.Ε. δεν έχει αγγίξει την εθνική μας οικονομία - ακόμα. Θέλοντας να σχολιάσω την ελληνική οικονομική κρίση, χρησιμοποίησα "εκθέματα" από ένα υποθετικό αρχαιολογικό μουσείο, ανάμεσα στα οποία έβαλα τον "Κένταυρο"-πρωθυπουργό και διασωζόμενα κομμάτια ενός κουμπαρά. Εχω περάσει ατελείωτες ώρες μπροστά από τις βιτρίνες διαφόρων μουσείων, θαυμάζοντας αρχαία ελληνικά θραύσματα. Βρήκα, λοιπόν, την ευκαιρία να προσθέσω τα κομμάτια που εγώ "ανέσκαψα" για χάρη της σύνθεσης».
Brito Γαλλία («Le Monde»)
«Κάθε φορά που σκέφτομαι την Ελλάδα, το μυαλό μου τρέχει στον Οδυσσέα και τα ταξίδια του. Ισως οφείλεται στο ότι γεννήθηκα στη Λισσαβώνα. Στην πραγματικότητα, η 
Ελλάδα είναι μια χώρα που μοιάζει πολύ με τη δική μου. Ισως γι' αυτό τη νιώθω τόσο δική μου. Για μένα είναι το αληθινό λίκνο της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης τόσο όμορφης, όπως αυτή που ονειρεύομαι. Γι' αυτό δεν μου αρέσει να αγγίζουν την Ελλάδα "μου". Οπως το έκαναν οι Βρετανοί στην τρέλα του εμφυλίου πολέμου, όπως το επιχείρησαν οι συνταγματάρχες μιας θλιβερής ιστορικής μνήμης. Και όπως το κάνουν σήμερα τα τσακάλια που ονομάζονται "διεθνείς αγορές". Ελπίζω μ' αυτά να καταλάβετε το βάθρο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η ιδέα μου. Τα πολλά λόγια, άλλωστε, είναι περιττά σε μια γελοιογραφία».
Kiro Γαλλία (σατιρική εφημερίδα «Le Canard Enchaine»)
«Η ιδέα του έλληνα πρωθυπουργού που πουλά στους Κινέζους τον Παρθενώνα (αιώνιο ελληνικό σύμβολο), το μουσακά (σύμβολο του ελληνικού τουρισμού) και τη Νάνα Μούσχουρη (σύμβολο του εξαγωγικού εμπορίου σας) βασίστηκε στην αγορά του λιμένα Πειραιά από την COSCO. Η Ελλάδα είναι μια χώρα δημοσίων υπαλλήλων χωρίς Δημόσιο ή, μάλλον, ένα πολυπλόκαμο και αποδιοργανωμένο κράτος, άδικο με τους πολίτες του, πελατειακό, που υποφέρει από μια παθολογία της διαφθοράς. Στην Ευρώπη η εικόνα της Ελλάδας ήταν για χρόνια εκείνη μιας τουριστικής χώρας με το τρίπτυχο "sea, sex & sun". Κάτι που θρυμματίστηκε με τις διαδηλώσεις του Δεκέμβρη του 2008, τη "γενιά των 700 ευρώ", την κρατική αδιαφάνεια και τα παραποιημένα στατιστικά στοιχεία. Η Ελλάδα ονειρεύτηκε πάνω από τις δυνατότητές της, αρνούμενη να δει την πραγματικότητα - το σύμπτωμα της ελληνικής σχιζοφρένειας».
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου