Οι ωκεανοί απορροφούν ένα μεγάλο μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερερώνεται στη γη λόγω της καύσης των ορυκτών καυσίμων και της αποψίλωσης, ενεργώντας ως φρένο στις κλιματικές αλλαγές και ο Νότιος Ωκεανός είναι η μεγαλύτερη από αυτές τις "δεξαμενές του διοξειδίου του άνθρακα".
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι ο τεράστιος αυτός ωκεανός ανάμεσα στην Αυστραλία και την Ανταρκτική χάνει τη "δύναμή" του γιατί οι κλιματικές αλλαγές έχουν επηρεάσει τα ρεύματά του και έχουν αυξήσει τους ισχυρούς δυτικούς ανέμους.
Η τελευταία έρευνα συγκρίνει τις μετρήσεις που έκαναν πλοία στον ωκεανό αυτόν από τη δεκαετία του '60 και πιο πρόσφατα στοιχεία που συνέλεξαν εκατοντάδες ρομποτικές σχεδίες.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι ο Νότιος Ωκεανός έχει διατηρήσει την ικανότητά του να απορροφά την περίσσεια του διοξειδίου του άνθρακα παρά τις αλλαγές στα ρεύματά του και στις ταχύτητες των ανέμων.
"Αυτό είναι θετικό. Είναι κάτι που υποδηλώνει ενδεχομένως ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε τόσο πολύ", δήλωσε ο Στίβ Ρίντουλ του Κέντρου Ερευνας για τον Καιρό και το Κλίμα, μέλος της ομάδας των ερευνητών στην οποία συμμετείχαν επίσης επιστήμονες από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ερευνας του Πανεπιστημίου του Κιέλου στη Γερμανία.
Ο Ρίντουλ δήλωσε ότι τα στοιχεία έδειξαν, όπως και προηγούμενες έρευνες, ότι ο Νότιος Ωκεανός γίνεται πιο θερμός, αλλά και πιο δροσερός σε σχέση με άλλους. Η έρευνα δημοσιεύθηκε αυτήν την εβδομάδα στο περιοδικό Nature Geoscience.
Ο Ρίντουλ τόνισε ότι με τα στοιχεία για την αλμυρότητα και τη θερμοκρασία, οι επιστήμονες μπόρεσαν να μετρήσουν την πυκνότητα των θαλασσίων υδάτων, αλλά και να δουν ότι η πυκνότητα αυτή αλλάζει από το ένα σημείο στο άλλο ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία το νερό κινείται ανάμεσα στα δυο σημεία.
"Παρατηρώντας την πυκνότητα μπορούμε να πούμε κάτι για τον τρόπο με τον οποίο τα μεγάλα ρεύματα αλλάζουν ή δεν αλλάζουν. Και εδώ ήταν η έκπληξη. Ανακαλύψαμε ότι τα ρεύματα δεν άλλαξαν. Είχαν αλλάξει θέση, είχαν μετακινηθεί πιο κοντά στην Ανταρκτική, αλλά δεν έγιναν ισχυρότερα ή ασθενέστερα", τόνισε ο Ρίντουλ.
Οι επιστήμονες μελετούν με μεγάλη προσοχή το Νότιο Ωκεανό για τυχόν αλλαγές στο Antarctic Circumpolar Current, το ισχυρότερο θαλάσσιο ρεύμα που μεταφέρει νερό τουλάχιστον εκατό φορές περισσότερο από όλα τα ποτάμια της γης μαζί και το οποίο ωθείται προς διάφορα σημεία από ισχυρούς δυτικούς ανέμους που πνέουν στην επιφάνεια του ωκεανού.
Το ρεύμα αυτό ενεργεί ως τεράστιος τροχός για τον καιρό της γης.
"Το ρεύμα είναι τώρα πιο κοντά στην Ανταρκτική απ΄ ότι ήταν κατά την προηγούμενη δεκαετία, αλλά μεταφέρει σχεδόν την ίδια ποσότητα ύδατος", δήλωσε ο Ρίντουλ από το Χόμπαρτ της νότιας Αυστραλίας.
Το διοξείδιο του άνθρακα απορροφάται από την ταραγμένη επιφάνεια του Νοτίου Ωκεανού και στη συνέχεια μεταφέρεται σε μεγάλα βάθη. Επίσης απορροφάται από δισεκατομμύρια φυτοπλανγκτόν και άλλους οργανισμούς που κατακάθονται στο βυθό όταν πεθαίνουν.
Νερά πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα απο τον βυθό του ωκεανού ανεβαίνουν προς την επιφάνεια κοντά στην Ανταρκτική απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα ενώ πολύ πιο μακριά το διοξείδιο του άνθρακα "βυθίζεται" ξανά γιατί ή πυκνότητα των υδάτων είναι μικρότερη. Ωστόσο, παντού ο ωκεανός απορροφά περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όσο απελευθερώνει. Σύμφωνα με τον Ρίντουλ, η έρευνα έδειξε ότι το φαινόμενο αυτό δεν έχει αλλάξει.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι ισχυροί άνεμοι στην επιφάνεια του ωκεανού είχαν εντείνει το φαινόμενο της ανόδου στην επιφάνεια των πλούσιων σε διοξείδιο του άνθρακα υδάτων από τα βάθη του.
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι ο τεράστιος αυτός ωκεανός ανάμεσα στην Αυστραλία και την Ανταρκτική χάνει τη "δύναμή" του γιατί οι κλιματικές αλλαγές έχουν επηρεάσει τα ρεύματά του και έχουν αυξήσει τους ισχυρούς δυτικούς ανέμους.
Η τελευταία έρευνα συγκρίνει τις μετρήσεις που έκαναν πλοία στον ωκεανό αυτόν από τη δεκαετία του '60 και πιο πρόσφατα στοιχεία που συνέλεξαν εκατοντάδες ρομποτικές σχεδίες.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι ο Νότιος Ωκεανός έχει διατηρήσει την ικανότητά του να απορροφά την περίσσεια του διοξειδίου του άνθρακα παρά τις αλλαγές στα ρεύματά του και στις ταχύτητες των ανέμων."Αυτό είναι θετικό. Είναι κάτι που υποδηλώνει ενδεχομένως ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε τόσο πολύ", δήλωσε ο Στίβ Ρίντουλ του Κέντρου Ερευνας για τον Καιρό και το Κλίμα, μέλος της ομάδας των ερευνητών στην οποία συμμετείχαν επίσης επιστήμονες από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ερευνας του Πανεπιστημίου του Κιέλου στη Γερμανία.
Ο Ρίντουλ δήλωσε ότι τα στοιχεία έδειξαν, όπως και προηγούμενες έρευνες, ότι ο Νότιος Ωκεανός γίνεται πιο θερμός, αλλά και πιο δροσερός σε σχέση με άλλους. Η έρευνα δημοσιεύθηκε αυτήν την εβδομάδα στο περιοδικό Nature Geoscience.
Ο Ρίντουλ τόνισε ότι με τα στοιχεία για την αλμυρότητα και τη θερμοκρασία, οι επιστήμονες μπόρεσαν να μετρήσουν την πυκνότητα των θαλασσίων υδάτων, αλλά και να δουν ότι η πυκνότητα αυτή αλλάζει από το ένα σημείο στο άλλο ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία το νερό κινείται ανάμεσα στα δυο σημεία.
"Παρατηρώντας την πυκνότητα μπορούμε να πούμε κάτι για τον τρόπο με τον οποίο τα μεγάλα ρεύματα αλλάζουν ή δεν αλλάζουν. Και εδώ ήταν η έκπληξη. Ανακαλύψαμε ότι τα ρεύματα δεν άλλαξαν. Είχαν αλλάξει θέση, είχαν μετακινηθεί πιο κοντά στην Ανταρκτική, αλλά δεν έγιναν ισχυρότερα ή ασθενέστερα", τόνισε ο Ρίντουλ.
Οι επιστήμονες μελετούν με μεγάλη προσοχή το Νότιο Ωκεανό για τυχόν αλλαγές στο Antarctic Circumpolar Current, το ισχυρότερο θαλάσσιο ρεύμα που μεταφέρει νερό τουλάχιστον εκατό φορές περισσότερο από όλα τα ποτάμια της γης μαζί και το οποίο ωθείται προς διάφορα σημεία από ισχυρούς δυτικούς ανέμους που πνέουν στην επιφάνεια του ωκεανού.
Το ρεύμα αυτό ενεργεί ως τεράστιος τροχός για τον καιρό της γης.
"Το ρεύμα είναι τώρα πιο κοντά στην Ανταρκτική απ΄ ότι ήταν κατά την προηγούμενη δεκαετία, αλλά μεταφέρει σχεδόν την ίδια ποσότητα ύδατος", δήλωσε ο Ρίντουλ από το Χόμπαρτ της νότιας Αυστραλίας.
Το διοξείδιο του άνθρακα απορροφάται από την ταραγμένη επιφάνεια του Νοτίου Ωκεανού και στη συνέχεια μεταφέρεται σε μεγάλα βάθη. Επίσης απορροφάται από δισεκατομμύρια φυτοπλανγκτόν και άλλους οργανισμούς που κατακάθονται στο βυθό όταν πεθαίνουν.
Νερά πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα απο τον βυθό του ωκεανού ανεβαίνουν προς την επιφάνεια κοντά στην Ανταρκτική απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα ενώ πολύ πιο μακριά το διοξείδιο του άνθρακα "βυθίζεται" ξανά γιατί ή πυκνότητα των υδάτων είναι μικρότερη. Ωστόσο, παντού ο ωκεανός απορροφά περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όσο απελευθερώνει. Σύμφωνα με τον Ρίντουλ, η έρευνα έδειξε ότι το φαινόμενο αυτό δεν έχει αλλάξει.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι ισχυροί άνεμοι στην επιφάνεια του ωκεανού είχαν εντείνει το φαινόμενο της ανόδου στην επιφάνεια των πλούσιων σε διοξείδιο του άνθρακα υδάτων από τα βάθη του.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου