Το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ενωση -μετά τη Λετονία- έχει η χώρα μας, με τους ανέργους, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους να απειλούνται περισσότερο. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και του Παρατηρητηρίου (ΠΑΦ-ΕΑΚ), το 2006 ο ένας στους πέντε κατοίκους της χώρας μας βρισκόταν κάτω από το όριο της φτώχειας.Στην έρευνα επισημαίνεται πως μεταξύ 52% και 65% του συνόλου των φτωχών είναι νοικοκυριά, στα οποία «ηγείται» μισθωτός ή συνταξιούχος. Επιπρόσθετα, περίπου το ένα τρίτο των φτωχών νοικοκυριών περιστρέφεται γύρω από μισθωτό ή αυτοαπασχολούμενο.
Συνεπώς η φτώχεια στην Ελλάδα αφορά σε μεγάλο βαθμό φτωχούς εργαζόμενους και συνταξιούχους, κάτι που εξηγεί γιατί δεν μειώνεται, όταν αυξάνεται η απασχόληση και κάμπτεται το ποσοστό ανεργίας.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης εμφανίζουν παρόμοια ποσοστά φτώχειας με αυτά των ανέργων! 
Μάλιστα με την έρευνα του Παρατηρητηρίου ελέγχεται και η εγκυρότητα των επίσημων στοιχείων της ΕΣΥΕ. Για παράδειγμα, με βάση τη Στατιστική Υπηρεσία το χρηματικό όριο της φτώχειας στην Ελλάδα το 2008 προβλέπεται να διαμορφωθεί λίγο πάνω από τα 500 ευρώ.
Ωστόσο, μόνο για το ενοίκιο απαιτούνται το 2008 -στην Αττική- τουλάχιστον 280 ευρώ τον μήνα ανά άτομο και 565 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια. Αυτό σημαίνει πως ο πολίτης που η επίσημη πολιτεία θεωρεί ότι βρίσκεται μόλις πάνω από το όριο της φτώχειας, καλείται να επιβιώσει με 7 ευρώ και 34 λεπτά ημερησίως.
Μάλιστα με την έρευνα του Παρατηρητηρίου ελέγχεται και η εγκυρότητα των επίσημων στοιχείων της ΕΣΥΕ. Για παράδειγμα, με βάση τη Στατιστική Υπηρεσία το χρηματικό όριο της φτώχειας στην Ελλάδα το 2008 προβλέπεται να διαμορφωθεί λίγο πάνω από τα 500 ευρώ.
Ωστόσο, μόνο για το ενοίκιο απαιτούνται το 2008 -στην Αττική- τουλάχιστον 280 ευρώ τον μήνα ανά άτομο και 565 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια. Αυτό σημαίνει πως ο πολίτης που η επίσημη πολιτεία θεωρεί ότι βρίσκεται μόλις πάνω από το όριο της φτώχειας, καλείται να επιβιώσει με 7 ευρώ και 34 λεπτά ημερησίως.
Nότια Ευρώπη
Σημειώνεται πως τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας εμφανίζουν κυρίως χώρες της νότιας Ευρώπης (δηλαδή Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία), καθώς και χώρες με φιλελεύθερο κοινωνικό κράτος (Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία).
Τέλος, οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ (και κυρίως αυτές πλην των συντάξεων) ερμηνεύουν σε σημαντικό βαθμό τις διαφορές στα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις στην Ελλάδα (δηλαδή τα διάφορα επιδόματα, βοηθήματα εκτός των συντάξεων) παρουσιάζουν τη μικρότερη αποτελεσματικότητα στη μείωση της φτώχειας μεταξύ των 27 κρατών, γεγονός το οποίο φανερώνει την αναποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας.
Τέλος, οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ (και κυρίως αυτές πλην των συντάξεων) ερμηνεύουν σε σημαντικό βαθμό τις διαφορές στα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις στην Ελλάδα (δηλαδή τα διάφορα επιδόματα, βοηθήματα εκτός των συντάξεων) παρουσιάζουν τη μικρότερη αποτελεσματικότητα στη μείωση της φτώχειας μεταξύ των 27 κρατών, γεγονός το οποίο φανερώνει την αναποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου