ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ 16ΧΡΟΝΟΥ! ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΠΩΝΥΜΩΣ

Καθόμασταν στο καφέ “Μύλος”. Κάποια στιγμή ακούμε φωνές. Είδαμε το περιπολικό και τους δύο αστυνομικούς να έχουν βγει στη διασταύρωση Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου και να βρίζονται φραστικά με κάποια παιδιά που βρίσκονταν Μεσολογγίου και Τζαβέλα.
Η πρώτη εικόνα που έχω είναι ότι πρόκειται για μια μικρή παρέα και ένα περιορισμένο σε έκταση επεισόδιο που κράτησε για λίγο. Στο τέλος είδα να φεύγουν δύο μπουκάλια, εκ των οποίων το ένα από όσο θυμάμαι πρέπει να έπεσε πάνω στο καπό του περιπολικού. Τότε ο ένας αστυνομικός πέταξε μία κροτίδα λάμψης. Οι αστυνομικοί έβαλαν όπισθεν και έφυγαν.

Εκείνη τη στιγμή δεν έπεσαν ούτε πέτρες, ούτε ξύλα, ούτε βόμβες μολότοφ. Και βέβαια δεν υπήρχε ούτε μαινόμενο πλήθος αποτελούμενο από 30 άτομα. Οι αστυνομικοί μπορούσαν να φύγουν από όποια κατεύθυνση και αν ήθελαν. Επέλεξαν να φύγουν με την όπισθεν και να πάνε προ το μέρος της διμοιρίας που βρισκόταν στη Χαρ. Τρικούπη. Ύστερα από λίγα λεπτά οι αστυνομικοί επέστρεψαν πεζή στο ίδιο σημείο.

“Ξανάρθαμε. Ελάτε να σας δείξουμε...”, ακούστηκαν να λένε οι αστυνομικοί. Στο μεταξύ η διμοιρία που βρισκόταν στην περιοχή είχε κινηθεί και είχε πάει προς την Χαρ. Τρικούπη στη διασταύρωση με τη Ναυαρίνου. Ίσως για να επέμβει αν χρειαστεί. Στη δεύτερη σκηνή ακούμε ότι αρχίζουν να βρίζονται οι αστυνομικοί με την παρέα των νεαρών. Μέχρι τότε πίναμε αμέριμνοι την μπίρα μας. Τότε, σηκωθήκαμε και πήγαμε προς την πόρτα του καταστήματος.
Όρθιος πια βλέπω μία παρέα. Δεν μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω. Θυμάμαι καλά όμως ότι δεν ήταν ούτε 10.
Και σε καμία περίπτωση δεν ήταν 30 άτομα. Το φραστικό επεισόδιο συνεχιζόταν, αλλά κανένα από τα παιδιά δεν κινήθηκε απειλητικά. Ο ένας αστυνομικός τραβάει το όπλο και ρίχνει. Σημαδεύει ευθεία προς την κατεύθυνση των παιδιών. Ούτε πάνω, ούτε κάτω, και πυροβολεί. Βλέπω το ένα παιδί σωριασμένο στο έδαφος και ένας φίλος του το τραβάει για να το βγάλει από το σημείο. Οι δύο αστυνομικοί βλέπουν την εικόνα. Βλέπουν ότι το ένα παιδί δεν κινείται. Ο αστυνομικός όμως βάζει το όπλο στη θήκη και φεύγει μαζί με τον άλλον.Έφυγαν περπατώντας και ψύχραιμοι. (Φαίνεται και στο βίντεο)

Όσα είδα ήταν πολύ καθαρά. Την εικόνα αυτή τη συζήτησα τις μέρες που μεσολάβησαν με φίλους μου που ήταν στην ίδια παρέα. Συζητήσαμε το απίστευτο, το παράλογο, το εξωφρενικό που είδαμε και ζήσαμε. Ο αστυνομικός δολοφόνησε εν ψυχρώ. Δεν υπήρχε εικόνα απειλής. Δεν υπήρχε σκηνικό συμπλοκής. Υπήρχαν μόνο βρισιές. Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαν να πάθουν οι αστυνομικοί από την παρέα των νεαρών ήταν να προσβληθούν με όσα τους έλεγαν. Τη στιγμή που τον είδα να παίρνει θέση και να στοχεύει ήταν για μένα στιγμή- σοκ. Στο σημείο εκείνο υπήρχε κόσμος που έπινε την μπίρα του».
ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΛΑΣ, 30 ΕΤΩΝ, ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΟΣ

Prezatv