ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΙΜΑΙ;

Παλιά οι φεμινίστριες που έκαιγαν τα σουτιέν τους και άφηναν την τρίχα ...κάγκελο στο πόδι, φώναζαν : "Δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του αντρός μου, είμαι ο εαυτός μου".
Απ' ότι φαίνεται, έτσι και πεις καλή κουβέντα για κάποιον, πάει τέλειωσε είσαι μαζί του και το αντίθετο φυσικά... Δεν περνάει από το μυαλό κανενός ότι το blogging για μένα δεν είναι στα πλαίσια κομματικού καθήκοντος, αλλά απλά ένας τρόπος να κράζω αυτά που με ενοχλούνε;

Λοιπόν για να τελειώνει αυτή η ιστορία, είμαι εναντίον όσων εκμεταλλεύονται την Ελλάδα και τους Έλληνες, εναντίον όλων όσων ασκούν εξουσία για να περάσει καλά η κομματική τους ή η προσωπική τους νομενκλατούρα.
Τυχαίνει αυτή την εποχή να είναι κυβέρνηση η Ν.Δ. και γιαυτό την "χτυπάω". Αυτό δεν με κάνει ούτε Πασόκο, ούτε Κνίτη, ούτε Συνασπισμένο...
Αγαπάω την Ελλάδα, αλλά σιχαίνομαι αυτούς που πάνε να την εκμεταλλευτούνε, είτε είναι Χρυσαυγίτες, είτε Καρατζαφέρηδες, είτε Μπουμπούκοι.

Δεν γουστάρω να πυροβολούνται 16χρονοι στα καλά καθούμενα, αλλά ούτε και ανυποψίαστοι 25χρονοι που έκαναν το λάθος στις Πανελλαδικές να δηλώσουν Αστυνομία...
Ο φασισμός είναι στάση ζωής και όχι κομματική ταυτότητα και έχω γνωρίσει φασίστες από όλο το κομματικό φάσμα, από αριστερά εξτρέμ, δεξιά εξτρέμ, κεντρώους, κόκκινους, μαύρους, με μπλε και πράσινους κόκκους...
Προσέχω στην προσωπική μου ζωή να μην βρωμίζω το σπίτι μου και σπίτι μας είναι η φύση και το περιβάλλον, αλλά κανένας Τρεμόπουλος και κανένας Καφετζόπουλος δεν θα με κοροϊδέψει επειδή κοτσάρει ένα "Οικολόγοι" μπροστά στα μούτρα του.
Σιχάθηκα το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, αλλά δεν θα τσιμπήσω κιόλας με περιπλανώμενους Μάνους και Κοντογιαννόπουλους που θέλουνε να με "ψήσουνε" ότι εκπροσωπούνε το ...νέο και το άφθαρτο, χαλασιά τους!!!

Κοντολογής, είμαι με αυτόν που παίρνει 450 ευρώ από το Ταμείο Ανεργίας, με τον ιδιωτικό υπάλληλο που υπογράφει ότι εισπράττει Δώρο Πάσχα κτλπ και επιδόματα και τέτοια, αλλά δεν τα έχει πάρει ποτέ του. Απλώς υπογράφει, γιατί θέλει να συνεχίσει να δουλεύει κι όσο κι αν θέλει να τα σπάσει όλα, σκύβει το κεφάλι, γιατί τα παιδιά στο σπίτι περιμένουνε...

Είμαι με τον Δημόσιο υπάλληλο που παρότι τον καλεί ο προϊστάμενος να βάλει εκείνη την υπογραφούλα στην υπόθεση εκείνου του γνωστού, αυτός δεν την βάζει...
Και θα είμαι με εκείνον τον πολιτικό που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα το εννοεί. Όχι νιαουρίσματα στύλ Μανώλη, που "όλο λάδι-λάδι κι από τηγανίτα τίποτα"...

Καταλάβατε τώρα με ποιόν είμαι;

Το ΚΕΝΤΡΙ δεν θα μπορούσε καλύτερα να εκφράσει μια τόσο κοινή άποψη ανάμεσα σε πολλούς Έλληνες. Μια τάση που πρέπει να ενισχυθεί στην κοινωνία, εφόσον καταλάβουμε όλοι εμείς, ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί που σκεφτόμαστε με αυτό τον τρόπο και μπορούμε να γίνουμε οργανωμένοι με κοινούς στόχους χωρίς να γίνουμε εκδικητικοί και φαύλοι.