Αποσύρεται η βλακεία;

Αποφάσισαν να κτυπήσουν την κρίση κατακέφαλα μειώνοντας τις τιμές των αυτοκινήτων και διευκολύνοντας τους έχοντες και κατέχοντες να αγοράσουν φθηνότερα το πολυτελές όχημα των ονείρων τους. Μετά έφτιαξαν ένα πρόγραμμα απόσυρσης των κλιματιστικών και τώρα σκέφτονται ένα ανάλογο πρόγραμμα απόσυρσης των ψυγείων. Αλήθεια, η βλακεία είναι είδος που μπορεί να αποσυρθεί;

Σε εποχή κρίσης λέμε στους ανασφαλείς για το εργασιακό τους μέλλον εργαζόμενους, στους ανέργους και σε όσους πλήττει η κρίση να καταναλώσουν. Μα, αν μπορούσαν να καταναλώσουν οι ασθενείς οικονομικά τάξεις δεν θα υπήρχε κρίση. Κι έπειτα λέμε σε αυτούς που έχουν έτσι κι αλλιώς την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τα προϊόντα πιο φθηνά. Γιατί άραγε; Έχουμε αντίστοιχες βιομηχανίες να στηρίξουμε και να σώσουμε τις θέσεις εργασίας τους ή το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να αυξάνουμε κι άλλο τις εισαγωγές μας προς όφελος των βιομηχανικών κρατών;

Είναι αυτές οι λύσεις στο πρόβλημά μας, οι προτάσεις για την έξοδο από την κρίση; Το χαριτωμένο είναι ότι οι υπεύθυνοι των πρωτότυπων αυτών ιδεών χαίρονται για την επιτυχία των «μέτρων».
Και παίρνουν θάρρος και σε λίγο θα αρχίσουν να μας καλούν να αποσύρουμε τις παλιές μας τηλεοράσεις, τις κατσαρόλες μας, μέχρι και τα παπούτσια μας.

Θανάσης Μαυρίδης